“What about me?” Er staan dertig kinderen om me heen te gillen, maar de hoge stem van deze jongen raakt me. We zijn net de hele sloppenwijk door gegaan om rijst, suiker en zeep uit te delen en de groep kinderen heeft ons gevolgd naar de auto. Hier zoeken we kleding uit voor een aantal baby’s en twee vrijwilligers proberen met moeite ballonnen op te blazen. Tientallen handjes zijn uitgestrekt, wanhopig duwen ze elkaar aan de kant.
“What about me?!” Nog harder probeert hij de aandacht van de dames naar zich toe te trekken. Tevergeefs. De chaos is te groot, de geluiden te hard en... (meer)
vrijdag 31 januari 2014
dinsdag 21 januari 2014
De harteloosheid van wanhoop
Het duurt een paar minuten: bevriend raken met een Oegandees meisje van
tien jaar. Ze is ongelooflijk wijs; het lijkt alsof ik een volwassene
tegenover me heb. Ze vertelt me over de keer dat haar
zusje van een paar weken oud voor een rijdende auto werd gegooid.
Door haar vader... (meer)
maandag 20 januari 2014
Norah
De sfeer in de auto is goed. Vrolijke Afrikaanse muziek klinkt schel uit
de boxen. Onze vriendin rijdt de jeep behendig tussen een taxi en twee
voetgangers door. Getoeter en geschreeuw, maar daar
kijken we niet meer van op. Ik strijk af en toe door Norah’s
kroeshaar, terwijl de dreumes heerlijk in slaap dommelt op mijn schoot. Het was een drukke ochtend, maar het goede
nieuws van de arts
over haar toestand heeft ons nieuwe energie gegeven. Afgezien van de
hevige ondervoeding en een lichte depressie, is ze gezond. De test voor
HIV bleek negatief en als ze door gezonde voeding wat
aansterkt kan het helemaal goed komen met dit meisje.
Norah was als baby door haar moeder bij de buren achtergelaten. Zij... (meer)
woensdag 15 januari 2014
Gezegend om te zegenen
Het Oegandese meisje loopt al een tijdje achter me aan. Steeds
wanneer ik me omdraai houdt ze halt. Nu ze eindelijk dichterbij durft te
komen, stel ik de vraag waarop ze gehoopt had: “Are you
hungry?” Verlegen knikt ze en staart naar de grond. Ik haal de
chapatti’s die ik net op de markt heb gekocht, uit mijn tas
tevoorschijn. De kleine pannenkoekjes zouden eigenlijk mijn avondeten
voorstellen, maar ik duw ze in haar trillende hand. Ik stuur een
glimlach haar kant op als ze knielt om haar dankbaarheid te tonen.
Wanneer ze wegrent... (meer)
dinsdag 14 januari 2014
Met veel liefde stel ik u voor aan Moses, het jongetje op de omslag van het boek. Dit was de eerste keer dat mijn man en ik hem zagen bedelen in de straten van Oeganda en ons hart brak direct. We hebben alles in het werk gesteld om hem van de straat te krijgen. Met een blij en dankbaar hart kan ik vertellen dat hij nu in een huis woont, waar er goed voor hem gezorgd wordt. En hij gaat naar school, waar hij het super goed doet!
Zonder dat hij het hoorde, heb ik hem beloofd zijn verhaal en tegelijk dat van de vele kinderen die op deze manier moeten leven, aan de wereld te vertellen. Niet om hem later te kunnen zeggen dat hij beroemd is of bekend, maar misschien geliefd en gekend. Ik hoop maar dat dit werkt.
Bezoek Chayah Godschalk voor meer informatie en een voorproefje van het boek.
Namens Moses, hartelijk bedankt voor uw interesse!
Chayah
Abonneren op:
Posts (Atom)